Lieve oma, pa & ma, broers & zussen + aanhang, tantezeggertjes (gisteren het grote nieuws gekregen dat de volgende op komst is:)), vrienden en verder iedereen die dit leest: ik wens jullie hele fijne dagen met elkaar!! En omdat ik ws niet meer blog voor het nieuwe jaar: alvast een goede jaarwisseling!
De titel spreekt voorzich.. Ik heb weer veel mooie momenten beleefd!
Vorige week maandag vroeg opgestaan om de baby's te wassen. Martin, het nieuwe kindje is bij ons op de groep gekomen. In het begin heeft hij een paar nachten gehuild maar nu is hij een super vrolijk mannetje. Hij stapt op iedereen af, klein maar dapper dus!
Aan het einde van de middag zijn Miranda en ik een rondje wezen lopen, de village in om wat fruit te kopen en ik wilde ook graag even langs Samuel zijn huis. Samuel is een jongen die hier op school zit, we hebben vorig jaar een huisbezoek bij hem gedaan. Hij woonde er toen met zijn vader, zussen en nichtjes. Toen ik pas tegen een Amerikaanse vrijwilligster vertelde dat ik hem weer op wilde zoeken, zei ze dat zijn vader 2 dagen ervoor was begraven! Ik wist even niet wat ik hoorde.. Hij had diabetes maar ik heb inmiddels ook begrepen dat hij alcoholist was. Heel triest!
Zijn moeder was weggelopen, maar gelukkig is zij weer teruggekomen. Toen we bij zijn huis kwamen was zijn moeder in de tuin bezig, ze zei dat hij water aan het halen was. Pas sprak ik een teacher,zij was vorig jaar met ons (Petra en ik) meegegaan op huisbezoek. Ze heeft toen hele mooie foto's gemaakt met mijn camera en herinnerde zich dat nog! Ze vroeg of ik de foto's had, zodat ik ze aan Samuel zou kunnen geven. Ik vroeg of dat niet moeilijk zou zijn voor hem, maar nee dat zou juist een mooie herinnering aan zijn vader zijn.. Ik ben net terug van wat boodschappen doen en heb meteen wat foto's af laten drukken. Binnenkort dus weer even langs!
Dinsdag begon mijn dag in de kliniek. Daar was een baby'tje die de dag ervoor geboren was en heel de nacht moeite had gehad met de ademhaling. Piet zat erbij, het kleine meisje lag in een couveuse. Ik heb een poosje erbij staan kijken en toen Piet zei dat het erop leek dat het kindje de linkerkamer mistte, moest ik even slikken..
Inmiddels kwamen de eerste moeders om hun kindjes te laten inenten. Na een poosje kwam Piet zeggen dat hij het kindje naar het ziekenhuis wilde brengen, hij vertrouwde het niet. Patricia ging mee (zij had de hele nacht erbij gezeten ter observatie, om de hartslag en het zuurstofgehalte in de gaten te houden), ik kon ook mee. We hebben het kindje met de ambulance naar een ziekenhuis hier vlakbij gebracht, daar wordt ze verder behandeld. We hebben het meisje aan de moeder overhandigd, het was de eerste keer dat ze haar kindje zag na de geboorte(keizersnee)! Wat een mooi moment was dat..!
Ik ben heel benieuwd hoe het nu met het meisje gaat..
Toen we weer terug op Noah's Ark waren kwamen er nog wat moeders met hun kinderen. Er was ook nog een patiënt, een vrouw van 80 jaar. Zij wilde heel graag even met de baby kroelen die er op dat moment was (Jeremiah, waar ik al eerder over geblogd heb), een foto waard!
's Middags na het Holiday Program (games:)) heb ik Deborah ontmoet. Deborah is 1 van de zussen van Samuel. Een vrouw die in de bouw werkt, vorig jaar hebben we als groep -met Livingstone- dan ook met haar samengewerkt. Ik hoorde dat ze hier nog steeds werkte en besloot meteen om haar op te zoeken! Na een aantal keren gevraagd te hebben of iemand wist waar ze was vond ik ze bij de bouw van een verblijf voor de Secundary studenten. Toen ik kwam aanlopen herkende ze me meteen, het weerzien was zo bijzonder! Ik vertelde dat ik de dag ervoor haar moeder had gezien bij hun huis en heb ze beloofd om nog een keer te komen, als Samuel en zij er zijn..
Na de ontmoeting met Deborah ben ik met Miranda naar een kliniek geweest hier vlakbij. Een kliniek waar patiënten verblijven voor behandeling voor een operatie en voor revalidatie na een operatie. Ze zijn verbonden met een aantal ziekenhuizen, onder andere 1 in Entebbe. Er waren nu niet zoveel patiënten, maar de patiënten die we hebben gezien waren onder andere:
* een baby'tje met klompvoetjes
* 2 meisjes die beiden geholpen waren aan klompvoetjes, ze konden wel weer lopen en hadden aangepaste schoentjes.
* een jongen die een beenamputatie en huidtransplantatie achter de rug had
* een meisje die een beenoperatie had gehad, ze was aan het oefenen om weer te lopen
Woensdag een dagje bij de baby's en zondagsschool voorbereidt in het zonnetje.. Het thema van afgelopen zondag was: de geboorte van Jezus. We lieten de jongste groepen een kribbetje maken van een halve toiletrol, met takjes als pootjes, wat stro erin en een plaatje van een baby. De oudste groepen maakten een kerstkrans van papier. Het was erg leuk!
Vrijdag een dagje weggeweest met Miranda en Patricia, naar Kampala! Op dat moment was het veilig, maar inmiddels moeten we weer toestemming vragen als we willen gaan. Het 'rommelt' dus nog steeds, gelukkig merken we er hier niets van.
In Kampala hebben we een aantal uurtjes rondgelopen op de craftmarket! Super leuk, veel te zien en veel gekocht! Leuke souvenirs en een djembé.. Tussen de middag lekker een pizzabroodje en een oliebol gegeten bij bakker Brood, een Hollandse bakker!:))
Vrijdagavond lag ik net 5 minuten op bed toen de telefoon ging (23:23): de kliniek!:)) Toen ik daar aankwam zei de verloskundige: "i have some mothers". Er waren dus 2 (aanstaande) moeders! Nadat de verloskundige controle's had gedaan bij beide moeders ging ze nog even slapen. Ik bleef bij de moeders in de buurt, heb nog even op een bed gelegen.
Zaterdagnacht om 3 uur ging de verloskundige weer controle's doen en toen zijn we erbij gebleven. Om 5 over 5 werd er een gezond jongetje geboren en om 5 over half 7 nog een jongetje! Wat een mooi begin van de dag!!
Het was wel bijzonder, in de verloskamer staan 2 bedden en beide vrouwen hebben dus even naast elkaar gelegen. Toen de eerste moeder bevallen was, hebben we haar gewassen, de baby aangekleed enzovoorts en daarna konden we gelijk door omdat het bij de andere vrouw ook door ging zetten.
Rond 7 uur heb ik weer van een prachtige zonsopgang genoten -tussen de bananenbomen- en van een verse mango als ontbijt.
De dag begon nog maar net en kon al niet meer stuk!
Donderdag stonden Miranda en ik bij de keuken en toen kwam er een teacher naar ons toe met de vraag of we zaterdag mee wilden gaan zwemmen! Zo gezegd, zo gedaan.. en het was echt super leuk!! Met een groep van 16 tieners, naar een mooi zwembad 11 km hier vandaan. De foto's zijn te leuk om ze niet te delen, bij deze een kleine selectie ;-).
Al met al, een SUPER dagje gehad, erg van genoten!
Het zonnetje was erg fel! Gelukkig had ik wat kleding aan, maar helaas toch nog aardig verbrand. Ik heb zondag wel geweten hoe vaak de kinderen aan m'n schouders hangen en op schoot willen zitten! Omdat het nogal pijnlijk was slaakte ik af en toe en kreet, ik heb dan ook wel wat tips gehad van de kids voor de volgende keer. In het water blijven en lange mouwen/lange broek aan! Ik ga ze zeker onthouden..
Zaterdagochtend werd ik gebeld door de vader van Josiah. Ze waren op Noah's Ark voor een controle omdat Josiah ziek was. Ik had al gezegd dat ik er misschien niet was, ik wist al dat ik zou gaan zwemmen. Hij vroeg of ik 'around' was, maar nee dus. Ze hadden weer een 'present'! Hij zou het bij de verpleegkundigen afgeven.. Zo lief! en erg lekker :)) een tros bananen!
's Avonds ging ik nog even naar de kliniek, naar Reagan, John en Silas. In Reagan zijn rapportage las ik opeens dat hij de volgende dag weg zou gaan! En John maandag! Ik wist wel dat het goed ging, dat ze binnenkort naar huis mochten.. Maar het kwam toch even onverwachts! Lekker een poosje met hen gekroeld en afscheid genomen. In januari moeten ze weer terugkomen, voor een controle. De moeder van Reagan en de tante van John waren echt heel blij dat ze mochten gaan, het is ook heel intensief geweest denk ik om bijna 2 maanden dag en nacht in de kliniek te zijn geweest. Het is heel raar om nu in de kliniek te komen en de 2 lieve jongens te missen! Maar heel fijn voor ze dat ze net voor de kerst weg mochten..
Nog wat foto's van 'toen' en nu:
Bij Reagan zie je qua foto's het meeste verschil, maar John is ook echt veranderd! Hij heeft nu flink gevulde beentjes ;-).
Ik hoop dat ik ze in januari nog kan zien!
Zondag naar de zondagsschool en de kerk. Er zijn geen nieuwe kindjes bijgekomen deze week. Wel zijn een aantal kindjes weer herenigd met hun familie! Dat gebeurd lang niet altijd, maar soms komt er na jaren iemand die ze weer terug wil of nu wel voor ze kan zorgen. Super, het beste is om bij eigen familie te zijn, waar ze geliefd zijn en het goed hebben. Ik ben wel benieuwd hoe het nu met ze gaat!
Maandag vroeg opgestaan om de baby's te wassen en om 9 uur meegedraaid in het Holiday Program. Nieuwe ideeën zijn altijd welkom, dus ik had voor vandaag wat bedacht. Ik had eerst iets anders bedacht, maar ik kreeg zaterdag pas te zien voor welke groep het moest zijn en wat ik had bedacht was veel te moeilijk voor deze leeftijd. Dus nog gauw aan de slag gegaan, gelukkig heeft welke.nl leuke tips!
De kids vonden het super leuk en waren erg enthousiast. De bedoeling was om je hand op papier te tekenen, deze uit te prikken, te versieren en er uiteindelijk een krans mee te maken. Ik had allerlei leuke papiertjes meegenomen waaruit de kids konden kiezen. Toen teacher Hildah (het 'hoofd' van het Holiday Program) alles uit ging leggen aan ze, en 1 voor 1 de papiertjes liet zien was het al: die wil ik, die wil ik! ;-)
Na het werkje met de handen hadden we nog een werkje: kerstboompjes maken van vilt. Het idee was om eerst een mal over te trekken op vilt, het boompje uit te knippen en dan overtrekken met ijzerdraad en de randen omstikken. Een leuk idee, maar te moeilijk voor de kids dus we hebben ter plekke bedacht om 2 boompjes van vilt te maken, wat katoen ertussen en aan elkaar stikken met naald en draad. Erg simpel, maar de kids hadden er schik in!
Vandaag, dinsdag was het niet druk op het consultatiebureau! Tien kindjes zijn er geweest, onder andere een kindje van 4 dagen oud.
Waarschijnlijk was iedereen druk met de kerstvoorbereidingen! ;-)
Hier is iedereen er ook druk mee bezig, voor morgen is een heel programma in elkaar gezet. Hierover later meer!
Veel liefs weer,
Thera!
 |
| Kerstkaart, gemaakt van bananenbladeren! |
De titel spreekt voorzich.. Ik heb weer veel mooie momenten beleefd!
Vorige week maandag vroeg opgestaan om de baby's te wassen. Martin, het nieuwe kindje is bij ons op de groep gekomen. In het begin heeft hij een paar nachten gehuild maar nu is hij een super vrolijk mannetje. Hij stapt op iedereen af, klein maar dapper dus!
Aan het einde van de middag zijn Miranda en ik een rondje wezen lopen, de village in om wat fruit te kopen en ik wilde ook graag even langs Samuel zijn huis. Samuel is een jongen die hier op school zit, we hebben vorig jaar een huisbezoek bij hem gedaan. Hij woonde er toen met zijn vader, zussen en nichtjes. Toen ik pas tegen een Amerikaanse vrijwilligster vertelde dat ik hem weer op wilde zoeken, zei ze dat zijn vader 2 dagen ervoor was begraven! Ik wist even niet wat ik hoorde.. Hij had diabetes maar ik heb inmiddels ook begrepen dat hij alcoholist was. Heel triest!
Zijn moeder was weggelopen, maar gelukkig is zij weer teruggekomen. Toen we bij zijn huis kwamen was zijn moeder in de tuin bezig, ze zei dat hij water aan het halen was. Pas sprak ik een teacher,zij was vorig jaar met ons (Petra en ik) meegegaan op huisbezoek. Ze heeft toen hele mooie foto's gemaakt met mijn camera en herinnerde zich dat nog! Ze vroeg of ik de foto's had, zodat ik ze aan Samuel zou kunnen geven. Ik vroeg of dat niet moeilijk zou zijn voor hem, maar nee dat zou juist een mooie herinnering aan zijn vader zijn.. Ik ben net terug van wat boodschappen doen en heb meteen wat foto's af laten drukken. Binnenkort dus weer even langs!
 |
| Martin:)) |
Dinsdag begon mijn dag in de kliniek. Daar was een baby'tje die de dag ervoor geboren was en heel de nacht moeite had gehad met de ademhaling. Piet zat erbij, het kleine meisje lag in een couveuse. Ik heb een poosje erbij staan kijken en toen Piet zei dat het erop leek dat het kindje de linkerkamer mistte, moest ik even slikken..
Inmiddels kwamen de eerste moeders om hun kindjes te laten inenten. Na een poosje kwam Piet zeggen dat hij het kindje naar het ziekenhuis wilde brengen, hij vertrouwde het niet. Patricia ging mee (zij had de hele nacht erbij gezeten ter observatie, om de hartslag en het zuurstofgehalte in de gaten te houden), ik kon ook mee. We hebben het kindje met de ambulance naar een ziekenhuis hier vlakbij gebracht, daar wordt ze verder behandeld. We hebben het meisje aan de moeder overhandigd, het was de eerste keer dat ze haar kindje zag na de geboorte(keizersnee)! Wat een mooi moment was dat..!
Ik ben heel benieuwd hoe het nu met het meisje gaat..
Toen we weer terug op Noah's Ark waren kwamen er nog wat moeders met hun kinderen. Er was ook nog een patiënt, een vrouw van 80 jaar. Zij wilde heel graag even met de baby kroelen die er op dat moment was (Jeremiah, waar ik al eerder over geblogd heb), een foto waard!
 |
| 6 weken jong / 80 jaar oud |
's Middags na het Holiday Program (games:)) heb ik Deborah ontmoet. Deborah is 1 van de zussen van Samuel. Een vrouw die in de bouw werkt, vorig jaar hebben we als groep -met Livingstone- dan ook met haar samengewerkt. Ik hoorde dat ze hier nog steeds werkte en besloot meteen om haar op te zoeken! Na een aantal keren gevraagd te hebben of iemand wist waar ze was vond ik ze bij de bouw van een verblijf voor de Secundary studenten. Toen ik kwam aanlopen herkende ze me meteen, het weerzien was zo bijzonder! Ik vertelde dat ik de dag ervoor haar moeder had gezien bij hun huis en heb ze beloofd om nog een keer te komen, als Samuel en zij er zijn..
 |
| ~ Deborah ~ |
 |
| Holiday Program: water doorgeven...met de bedoeling om de beker zo gevuld mogelijk te houden, maar natuurlijk is het veel leuker als iedereen aan het einde lekker nat is! ;-) |
 |
| Angel =) |
Na de ontmoeting met Deborah ben ik met Miranda naar een kliniek geweest hier vlakbij. Een kliniek waar patiënten verblijven voor behandeling voor een operatie en voor revalidatie na een operatie. Ze zijn verbonden met een aantal ziekenhuizen, onder andere 1 in Entebbe. Er waren nu niet zoveel patiënten, maar de patiënten die we hebben gezien waren onder andere:
* een baby'tje met klompvoetjes
* 2 meisjes die beiden geholpen waren aan klompvoetjes, ze konden wel weer lopen en hadden aangepaste schoentjes.
* een jongen die een beenamputatie en huidtransplantatie achter de rug had
* een meisje die een beenoperatie had gehad, ze was aan het oefenen om weer te lopen
 |
| ~ Patience Namwase ~ |
Woensdag een dagje bij de baby's en zondagsschool voorbereidt in het zonnetje.. Het thema van afgelopen zondag was: de geboorte van Jezus. We lieten de jongste groepen een kribbetje maken van een halve toiletrol, met takjes als pootjes, wat stro erin en een plaatje van een baby. De oudste groepen maakten een kerstkrans van papier. Het was erg leuk!
Vrijdag een dagje weggeweest met Miranda en Patricia, naar Kampala! Op dat moment was het veilig, maar inmiddels moeten we weer toestemming vragen als we willen gaan. Het 'rommelt' dus nog steeds, gelukkig merken we er hier niets van.
In Kampala hebben we een aantal uurtjes rondgelopen op de craftmarket! Super leuk, veel te zien en veel gekocht! Leuke souvenirs en een djembé.. Tussen de middag lekker een pizzabroodje en een oliebol gegeten bij bakker Brood, een Hollandse bakker!:))
 |
| craftmarket in Kampala |
Vrijdagavond lag ik net 5 minuten op bed toen de telefoon ging (23:23): de kliniek!:)) Toen ik daar aankwam zei de verloskundige: "i have some mothers". Er waren dus 2 (aanstaande) moeders! Nadat de verloskundige controle's had gedaan bij beide moeders ging ze nog even slapen. Ik bleef bij de moeders in de buurt, heb nog even op een bed gelegen.
Zaterdagnacht om 3 uur ging de verloskundige weer controle's doen en toen zijn we erbij gebleven. Om 5 over 5 werd er een gezond jongetje geboren en om 5 over half 7 nog een jongetje! Wat een mooi begin van de dag!!
Het was wel bijzonder, in de verloskamer staan 2 bedden en beide vrouwen hebben dus even naast elkaar gelegen. Toen de eerste moeder bevallen was, hebben we haar gewassen, de baby aangekleed enzovoorts en daarna konden we gelijk door omdat het bij de andere vrouw ook door ging zetten.
Rond 7 uur heb ik weer van een prachtige zonsopgang genoten -tussen de bananenbomen- en van een verse mango als ontbijt.
De dag begon nog maar net en kon al niet meer stuk!
Donderdag stonden Miranda en ik bij de keuken en toen kwam er een teacher naar ons toe met de vraag of we zaterdag mee wilden gaan zwemmen! Zo gezegd, zo gedaan.. en het was echt super leuk!! Met een groep van 16 tieners, naar een mooi zwembad 11 km hier vandaan. De foto's zijn te leuk om ze niet te delen, bij deze een kleine selectie ;-).
 |
| Ja.. het is echt Oeganda! |
 |
| Veronica, een schat van een meid! |
 |
| de tieners :) |
 |
| Joshua en Daniel: run... |
 |
| ... and jump! |
 |
| voor de voetbalfans onder jullie: let op het oranje t-shirt ;-) |
 |
| toepasselijk! |
 |
| =) |
 |
| Het lampje ging uit! na een nachtje in de kliniek.. (ik dacht dat ik niet echt geslapen had, maar aan de foto te zien..) |
Het zonnetje was erg fel! Gelukkig had ik wat kleding aan, maar helaas toch nog aardig verbrand. Ik heb zondag wel geweten hoe vaak de kinderen aan m'n schouders hangen en op schoot willen zitten! Omdat het nogal pijnlijk was slaakte ik af en toe en kreet, ik heb dan ook wel wat tips gehad van de kids voor de volgende keer. In het water blijven en lange mouwen/lange broek aan! Ik ga ze zeker onthouden..
Zaterdagochtend werd ik gebeld door de vader van Josiah. Ze waren op Noah's Ark voor een controle omdat Josiah ziek was. Ik had al gezegd dat ik er misschien niet was, ik wist al dat ik zou gaan zwemmen. Hij vroeg of ik 'around' was, maar nee dus. Ze hadden weer een 'present'! Hij zou het bij de verpleegkundigen afgeven.. Zo lief! en erg lekker :)) een tros bananen!
 |
| het armbandje (Mirinda is een drankje) en een tros bananen :)) |
's Avonds ging ik nog even naar de kliniek, naar Reagan, John en Silas. In Reagan zijn rapportage las ik opeens dat hij de volgende dag weg zou gaan! En John maandag! Ik wist wel dat het goed ging, dat ze binnenkort naar huis mochten.. Maar het kwam toch even onverwachts! Lekker een poosje met hen gekroeld en afscheid genomen. In januari moeten ze weer terugkomen, voor een controle. De moeder van Reagan en de tante van John waren echt heel blij dat ze mochten gaan, het is ook heel intensief geweest denk ik om bijna 2 maanden dag en nacht in de kliniek te zijn geweest. Het is heel raar om nu in de kliniek te komen en de 2 lieve jongens te missen! Maar heel fijn voor ze dat ze net voor de kerst weg mochten..
Nog wat foto's van 'toen' en nu:
 |
| ~ Reagan ~ (1 van de eerste keren dat ik hem zag) |
 |
| Reagan nu! |
 |
| John in begin november... |
 |
| ...en nu! |
Bij Reagan zie je qua foto's het meeste verschil, maar John is ook echt veranderd! Hij heeft nu flink gevulde beentjes ;-).
Ik hoop dat ik ze in januari nog kan zien!
Zondag naar de zondagsschool en de kerk. Er zijn geen nieuwe kindjes bijgekomen deze week. Wel zijn een aantal kindjes weer herenigd met hun familie! Dat gebeurd lang niet altijd, maar soms komt er na jaren iemand die ze weer terug wil of nu wel voor ze kan zorgen. Super, het beste is om bij eigen familie te zijn, waar ze geliefd zijn en het goed hebben. Ik ben wel benieuwd hoe het nu met ze gaat!
 |
| Auntie Hatime en auntie Joan helpen mee om de kribjes in elkaar te zetten.. |
 |
| Tim showt zijn kribbe met baby Jesus.. |
 |
| trotse Caleb :)) |
 |
| de op-1-na jongste groep van de zondagsschool |
 |
| mooi plekje gekregen onder de kerstboom! |
Maandag vroeg opgestaan om de baby's te wassen en om 9 uur meegedraaid in het Holiday Program. Nieuwe ideeën zijn altijd welkom, dus ik had voor vandaag wat bedacht. Ik had eerst iets anders bedacht, maar ik kreeg zaterdag pas te zien voor welke groep het moest zijn en wat ik had bedacht was veel te moeilijk voor deze leeftijd. Dus nog gauw aan de slag gegaan, gelukkig heeft welke.nl leuke tips!
De kids vonden het super leuk en waren erg enthousiast. De bedoeling was om je hand op papier te tekenen, deze uit te prikken, te versieren en er uiteindelijk een krans mee te maken. Ik had allerlei leuke papiertjes meegenomen waaruit de kids konden kiezen. Toen teacher Hildah (het 'hoofd' van het Holiday Program) alles uit ging leggen aan ze, en 1 voor 1 de papiertjes liet zien was het al: die wil ik, die wil ik! ;-)
Na het werkje met de handen hadden we nog een werkje: kerstboompjes maken van vilt. Het idee was om eerst een mal over te trekken op vilt, het boompje uit te knippen en dan overtrekken met ijzerdraad en de randen omstikken. Een leuk idee, maar te moeilijk voor de kids dus we hebben ter plekke bedacht om 2 boompjes van vilt te maken, wat katoen ertussen en aan elkaar stikken met naald en draad. Erg simpel, maar de kids hadden er schik in!
 |
| handjes uitprikken... |
 |
| versieren... |
 |
| ~ Fatuma met haar boompje ~ |
 |
| het eindresultaat! |
Vandaag, dinsdag was het niet druk op het consultatiebureau! Tien kindjes zijn er geweest, onder andere een kindje van 4 dagen oud.
Waarschijnlijk was iedereen druk met de kerstvoorbereidingen! ;-)
Hier is iedereen er ook druk mee bezig, voor morgen is een heel programma in elkaar gezet. Hierover later meer!
 |
| 4 dagen geleden bevallen, nu op pad met de baby voor inentingen! |
Veel liefs weer,
Thera!
