~ de 5e week ~

Nangobi

Van de week was ik in Jinja en daar was een politieman (bij een intree om naar de oorsprong van de Nijl te gaan) die naar m'n naam vroeg.. Nadat ik mijn naam zei, vond hij dat ik ook een Oegandese naam moest hebben. Hij bedacht "Nangobi"! Het betekent: een belangrijke en mooie dochter in de Ugandese stam. Aangenaam, Nangobi Thera! ;-)

Het is echt een cliche, maar er is weer heel veel gebeurd! Hele mooie momenten gehad, maar ook hele verdrietige.. Dit word ws een lange blog!

Zondag 1 december

Het begin van een nieuwe maand en de eerste zondagsschool die we (Miranda en ik) voorbereid hebben! Omdat het adventstijd is, zijn we met de kerstgeschiedenis begonnen. Vandaag Lukas 1 over de aankondiging en geboorte van Johannes. De inleiding die we de hadden, een klein toneelstukje, was een succes en de boodschap ervan werd begrepen. De spelletjes (rebus en puzzelkleurplaat) die we gemaakt hadden ook! De rebus, waar ik een middag voor gepuzzeld heb, was "a little bit difficult, but fun", aldus de kids!:) Op naar de volgende zondag.. 

's Middags naar de kerk geweest, verder een rustig dagje!

heel geconcentreerd..

:)

Maandag 2 december

Deze dag was ik niet helemaal fit, slecht geslapen en 's avonds aan de ... ;-)

's Middags wel met een groepje naar een klein dorpje hier vlakbij gelopen, waar van die mooie kralenkettingen gemaakt en verkocht worden. Het blijft leuk om te zien hoe mensen in de village leven, het echte Afrika! Het leven hier op Noah's Ark is goed, en zo anders dan buiten de poort. Gelukkig soms uiteraard! We hebben 2 gezinnen blij gemaakt door de aankoop van mooie, handgemaakte sieraden.

in de village

Dinsdag 3 december

's Ochtends in de kliniek gewerkt, het 'consultatiebureau'! En 1 van de 2 baby's gezien die vorige week geboren is! De moeder had nog steeds geen naam, dus ik noem ze nog maar 'meisje 2'.  Verder deze dag bij de baby's in het kinderhuis geweest en de volgende zondagsschool voorbereidt. 

Leen, dear brother:)), nogmaals gefeliciteerd!

Woensdag 4 december

Een dagje uit! Met Miranda.. We wilden graag naar Kampala, maar omdat het daar sinds vorige week onrustig is moesten we eerst even navragen of het wel aan te raden was. Zo gezegd zo gedaan, even langs Piet en nadat hij een telefoontje had gepleegd om de laatste inlichtingen te vragen, konden we gaan met het advies om niet in het centrum te komen en zodra we iets zagen (een rel oid) meteen om te keren. Toen we 10 minuten buiten de poort waren kreeg ik een telefoontje, dat we absoluut niet naar Kampala mochten. Piet had net nadat we geweest waren een telefoontje gekregen.. Omdat we toch al weg waren besloten we even naar Mukono (het centrum) te gaan en onderweg kwam het plan om naar Jinja te gaan! Vorig jaar ben ik er ook geweest met de groep, je kunt daar leuke souvenirs kopen en een boottochtje maken naar de oorsprong van de Nijl. 

Onderweg hebben we veel lol gehad en onze ogen uitgekeken, er is zoveel te zien en te beleven! Boda boda's die de gekste dingen vervoeren, en het is lachwekkend om te zien hoeveel mensen er in een taxibusje gepropt worden. Bij ons viel het nog wel mee, 17 mensen, maar soms zitten er zeker 20 mensen in! Er stapten op een gegeven moment 3 jongens in. Miranda en ik zaten allebei bij een raampje om foto's te maken, 1 van de jongens kwam tussenin zitten. Het eerste wat hij zei was: "wauuw.." Haha, we hebben er echt om gelachen. Het kwam er zo komisch uit, hoe vaak maak je dat nu mee dat je in een taxi tussen 2 mzungu's zit! ;-)

Toen we in Jinja waren moesten we nog een boda boda nemen om bij het plekje te komen waar we naartoe wilden. Het is goed om te weten wat een redelijke prijs is voor een ritje want we worden nog wel eens uitgeprobeerd. Het was maar een klein stukje en er werd om 5000 ush per persoon (1000 ugandese shillings is ongeveer 30 cent) gevraagd. Ik reageerde: "5000? we can go back to Holland with that!" Dat is heel veel voor hier, er werd dan ook hard om gelachen en uiteindelijk betaalden we voor samen 3000ush. Jammer dat we er een beetje verstand van hebben, was toch leuk geprobeerd! ;-)

We hebben een erg leuk dagje gehad, lekker gegeten daar, souvenirs gekeken & gekocht en aan het water (de Nijl) gezeten. 

's Avonds toen we thuis kwamen ben ik nog even in de kliniek wezen kijken. Daar was een jongen van 9 jaar, die de dag ervoor ondervoedt was binnengekomen. Hij kreeg precies zijn voeding, hij wist niet hoe snel hij de beker naar zijn mond moest brengen en hoe snel hij de beker leeg moest drinken. Vervolgens pakte hij m'n hand (hij kan wel lopen maar niet praten) en trok me mee naar het aanrecht waar de voeding klaargemaakt word. Hij wilde nog meer! Dat kon uiteraard niet, de voeding word echt op de milliliter bepaald via een bepaalde formule. Het lijkt heel tegenstrijdig, een hongerig kind zou je het liefst zoveel mogelijk willen geven. Maar het moet echt nauwkeurig uitgerekend worden, want een milliliter teveel kan al de dood betekenen legde Pita pas uit. Het greep me op dat moment gigantisch aan, wij hebben totaal geen voorstelling van wat honger is!

Toen ik ongeveer een half uurtje thuis was kon ik weer naar de kliniek, omdat er een bevalling was. Een vrouw die 23 weken zwanger was! De verloskundige ging een controle doen en constateerde dat de bevalling begonnen was. Even later werden de vliezen gebroken en meteen erna zagen we een voetje! Een heel klein voetje.. Het kindje lag dus in stuit! De bevalling zelf verliep voorspoedig, maar na de geboorte heeft het kindje -een jongetje- nooit geademd. Er was een lichte hartslag, we hebben een poos gereanimeerd en het kindje heeft aan de zuurstof gelegen, maar het mocht niet baten. Het was echt een prachtig kindje. Ik weet zeker dat hij nog geen kilo woog, zijn handje was iets groter dan de top van mijn duim. Heel klein, maar zo mooi! 

Beelden om nooit te vergeten...

Het is ook apart om te zien hoe alles hier gaat. Ik heb het baby'tje in een witte doek gewikkeld, ook zijn hoofdje; dat is hier de gewoonte. Het liefst had ik hem even bij de moeder willen leggen, maar ze wilde hem niet zien. Ze wilde meteen naar huis om haar kindje van 1 jaar te voeden. Ze gaf aan dat ze de rekening niet helemaal kon betalen. Lastig, want je hebt op zo'n moment met bepaalde emotie's te maken, maar je weet ook niet of het wel echt zo is. Iets wat we niet kunnen doen. 

Al met al een heel heftig einde van deze leuke dag!

verschil moet er zijn! ;-)

by the river Nile

Donderdag 5 december

's Ochtends werd ik wakker met apen voor de deur.. Die jumpen overigens al die weken al rondom en op onze huisjes, maar ik vergat erover te schrijven. Dat is ook een leuke bijkomstigheid van het leven in de tropen!

Bij de baby's in het kinderhuis gewerkt, het blijft leuk om Maurice elke keer te zien! Unieke kans toch, wie kan nu 3 maanden bij zijn sponsorkindje zijn?:) Ook de kids die ik vorig jaar als baby gezien heb en nu rond 1 jaar oud zijn. En dan hebben we nog de nieuwe baby's, die ik ken vanuit de nieuwsbrieven die ik kreeg tussen mijn vertrek vorig jaar en komst dit jaar! 

Aan het einde van de middag met een groepje kinderen "Happy Birthday" gezongen voor Sophia via Skype!:)

's Avonds een 'Hollandse avond' bij Piet & Pita op de veranda, met kruidnootjes!:) Het was erg gezellig, en ook leuk om weer zoveel verhalen te horen over -het verleden en heden van- Noah's Ark.

Voordat ik naar bed ging even in de kliniek wezen kijken, sinds de ochtend was er al een vrouw die moest gaan bevallen. Het ging nog goed, ze had weeen maar die waren nog goed op te vangen. De verloskundige sliep al (tussen de patienten in!) dus ik vroeg nog even ter bevestiging aan de verloskundige of ze me wilde bellen als het doorzette. "You sleep up? Or in the clinic?" Dat bracht me op een idee, ik kan ook in de kliniek slapen! Het zag er toch wel naar uit dat ze zou gaan bevallen en ik wilde dat niet missen ;-). Even mijn spullen gehaald in m'n huisje en zo gezegd zo gedaan! 

Dat was leuk voor 1 nachtje, de volgende keer wacht ik weer op een telefoontje ;-). Tot half 3 heb ik geslapen, toen was er een baby aan het huilen en was iedereen (het personeel en de moeders/verzorgers van de zieke kinderen- zij zijn dag en nacht bij hun zieke kinderen) gezellig met elkaar aan het kletsen. Maar uit bed gegaan en naar John, Reagan en Silas (de jongen van 9 jaar) gegaan, 2 kamers verder. John en Reagan moesten toch bijna eten dus even gezellig daar gezeten. Om 3 uur ging de verloskundige controle's doen bij de aanstaande moeder, daarna ging ze weer naar bed en ben ik gebleven. Het was leuk om zo wat op te bouwen (thuis kom ik meestal net voor de geboorte aan) en om haar te helpen. Elke keer als er een wee kwam: "Please Thera, help me!". Om half 7 kwam de verloskundige weer kijken, om 7 uur ging ze een controle doen en om 10 over 7 werd er weer een mooi jongetje geboren! Het laatste stukje ging opeens heel snel! Wat een opluchting toen hij meteen ging huilen. Ik mocht weer de navelstreng doorknippen, klem bevestigen, wegen (2,3 kilo) en hem lekker warm in doeken wikkelen. Een hele mooie bevalling, met weer een dankbare en stralende moeder! Ze heeft wel 5 keer "thank you Thera" gezegd, en na alle nazorg vroeg ze om m'n telefoonnummer want ze vond het leuk als we elkaar nog een keer zouden ontmoeten. Het leuke was dat ik er zo lang van tevoren was en ook zonder verloskundige een poos. Ik heb me op dat moment nog wel afgevraagd het met de moeder zou gaan die woensdag bevallen was... 

Na de bevalling vroeg ik aan de moeder of het goed was als ik een foto van de baby maakte, dat was oke. Toen ik wegging met de belofte om diezelfde dag nog even langs te komen, zei ze: "you didn't make a picture of me and the baby!". Camera weer tevoorschijn en nog een mooi plaatje geschoten:)

een bevalling met een 'happy end'! :)

Happy birthday voor Sophia!

Silas is gek op muziek!

de baby's:)) (de allerkleinsten lagen te slapen..)

tijd voor een fruit'hapje'!

aapjes kijken..

Vrijdag 6 december

Inmiddels was het dus alweer vrijdag.. ;-)

Thuis even wat gerelaxt en om 10 uur naar de kerk waar het kinderkerstfeest werd gevierd! Ik heb daar echt heel erg genoten van de liederen, (soort) toneelstukjes en dansjes van de kids! Ik heb er heel wat filmpjes van, maar dat gaat 'm niet worden om ze nu te laten zien. 

Het duurde volgens Edwin wel erg lang.. Hij was na zijn optreden met zijn klas bij me komen zitten en viel in slaap toen er nog wat toespraken werden gedaan. Toen ik dat ontdekte en hem wakker maakte, zei hij verontwaardigd: "i am tired, they are talking, talking!". Haha ;-) 

de kids van de scholen

de band

's Middags even naar Mukono geweest om wat foto's te printen van John en Reagan, daar hadden de tante en moeder om gevraagd. Even leuk opgeplakt en 's avonds gegeven, ze waren er erg blij mee! Vanochtend toen ik er even was werden ze weer tevoorschijn gehaald en ik werd nogmaals bedankt. 

Zaterdag

Een heerlijk begin van de dag.. Om 06:23 ging de telefoon, verloskundige Annet! Weer een bevalling!:) 

Binnen 10 minuten was ik er (nog sneller dan dat ik thuis de deur uit ben, heerlijk zo dichtbij!) en om 5 over 7 is het kindje geboren! De verloskundige was even op de gang, de vliezen braken en in 1 perswee werd het kindje geboren! De navelstreng was omstrengeld, maar niet zo strak dus ze ging snel huilen. Nogmaals deze doorgeknipt, afgebonden en het kindje lekker warm ingepakt en later bij de moeder gelegd. 

Uganda is weer een mooi meisje rijker!!

heerlijk ingepakt in 5 doeken..

In dat halve uurtje vanochtend heb ik ook nog van een prachtige zonsopgang genoten, vanuit de ramen van de verloskamer! 

Vandaag kreeg ik nog een telefoontje.. De vader van de baby waar ik gisteren bij de bevalling geholpen heb! Ze willen graag naar Noah's Ark komen om me een gift te geven! Ik heb gevraagd of ze dinsdag op het consultatiebureau komen, dus ik ga ze dan zien:). Echt lief!

Het is tijd om de blog af te sluiten..  

Sorry voor degenen die al die bevallingsdetails niet zo interessant vinden ;-).

Maar ik vind het zo (hier extra?) gaaf en bijzonder! Thuis maak ik soms in 3 maanden geen bevalling mee, toch leuk dat ik nu in 5 weken al bij 6 bevallingen ben geweest! 

Er is al verschillende keren gevraagd (vanuit NL) of ik heimwee heb.. Nee! Natuurlijk lijkt het me heel leuk om iedereen weer te zien, maar ik geniet echt heel erg van mijn tijd hier! Het enige wat ik 'mis', is een wasmachine, om mijn kleding weer goed schoon te krijgen. Maar als dat het ergste is.. 

En ik verveel me ook geen moment, de kids hebben gisteren vakantie gekregen dus volgende week start het Holiday Program! Maar daarover later meer.. :D

Goede zondag en een fijne week!

Liefs