~♥~ Happy new year!! ~♥~

Bij deze wens ik jullie een heel gelukkig, gezond en gezegend nieuw jaar!

Ik heb vanavond al even een deel van mijn familie gesproken en gezien via Skype, die bij pa & ma waren. Erg leuk!! Ik vind het stiekem niet erg dat het nog even duurt voor ik ze zie, de tijd gaat al zo snel! Ik kreeg dan ook als tip: met beide benen op de grond blijven, je hebt nog 1/3 te gaan! En zo is het:).

Vorige week was een drukke week met hele mooie momenten, 1 dag was erg moeilijk.

Ik zal beginnen met de kerstdagen! 

's Ochtends waren de kids in nieuwe kleding! Erg leuk!

Titus & William: pakkiedeftig!♥

Ook de auntie's zagen er mooi uit..

Auntie Agnes in klederdracht

Onderweg naar de kerk nog even een auntie geholpen, haar schoen was kapot gegaan. Gelukkig had ik wat touwtjes in mijn tas en kon ik de het (provisorisch) maken, waar ze oprecht blij mee was want anders had ze weer naar huis terug moeten lopen. Nadat we verder liepen naar de kerk zei ze: "Thera.. Thank you! You are my good Samaritan!"  ;-)

In de kerk hadden we een mooie dienst met kerstliederen en toneelstukjes met een levende kerststal! 

In de kerstnacht werden Piet en Pita gebeld door de politie, er was een kindje gevonden, weggegooid door de ouders! Het is een prachtig meisje, ze was nog maar een aantal uren oud. Ze hebben haar Lucinda genoemd, wat 'lichtdraagster' betekend. Een toepasselijkere naam kan niet op 1ste Kerstdag! Haar 2e naam (een Oegandese) betekend 'gift'. Erg mooi!

Lucinda wordt opgedragen en verwelkomd!

Kerstkindje!

 ~♥~

Uit de kerk mangojuice met cake, een feest!

~ Dominic ~ 

~ Nelima ~ 

Na de lunch: cadeautjes!! :))

Wat een happening, wel super leuk! De kids waren er erg blij mee, iedereen kreeg o.a. een tasje om de spullen in te doen en een bellenblaas. Nog veel meer leuke dingen, maar alleen de bellenblaas zorgde al voor veel plezier! 

~ Brian ~

~ Jonah ~

Nuttig cadeau! De zon was erg sterk deze dag, het was ruim 30 graden!

Nog iets over het weer.. Vandaag en gisteren was het wat frisser, in de nachten had het geregend. We horen dan regelmatig een Oegandees klagen dat het koud is, terwijl het voor mij dan nog heerlijk is (22 graden)! ;-)

Als avondeten krijgen de kids een broodje hamburger, chapati (een soort pannenkoek), een worstje, wat salade en een flesje drinken. Een feestmaal! Waar al lang van tevoren naar uitgekeken word..

Fleur of Rose (1 van de 2? tweeling;-))
geniet van een broodje hamburger!

Donderdagochtend: time for presentations!

auntie Teddey showt met haar groepje kids een dans

In de middag was er een speurtocht, aan het einde moesten de kids de schat (een zakje met 3 chocolademunten) opgraven in de zandbak! 

Doordat Reagan en John weg zijn, was Silas vorige week buiten de ochtenden en de voedingstijden om veel alleen. Daarom heb ik hem toen elke dag even opgezocht, de kids vinden het ook leuk om dan even mee te gaan. 2e Kerstdag wilde Steven mee. Hij wilde hem op schoot en heeft wat tegen hem gekletst. Omdat Silas niets terug zegt vinden de kids het wel wat lastig, maar het is wel heel goed dat ze tegen hem praten. 

Toen we na een uurtje weer naar het kinderhuis gingen, wilde ik de deur dicht trekken toen Steven zei: "oke, you go and i go back to pray for Silas" (jij gaat en ik ga terug om te bidden voor Silas). Ik vroeg of het goed was als ik nog even mee terugliep en ja, dat was goed. Steven deed zijn handen door de tralies van Silas zijn bed, vouwde zijn handen op zijn armen en bad onder andere (dit heb ik onthouden): Lord, thank You for this day, thank You for Silas; may he grow up like me, in Jesus' name, Amen" (Vader, dankUwel voor deze dag, dankUwel voor Silas; mag hij opgroeien net als mij). 

Een momentje waarop ik een brok in m'n keel kreeg...

Silas en Steven

In de nacht van donderdag op vrijdag heb ik in de kliniek geslapen, omdat er 's middags een zwangere vrouw was gekomen. Ik zeg geslapen, maar daar is heel weinig van gekomen! De hele nacht zijn we bij de vrouw in de buurt gebleven, om 10 voor 5 wed er een jongetje geboren. Het had lang geduurd en hij had veel vocht binnen gekregen tijdens de geboorte, hij had dan ook een zeer slecht start. Hij reageerde totaal niet op prikkels, we hebben hem moeten reanimeren. Na lange tijd, Piet was er inmiddels ook al bij, ging hij ademen, net nadat we bijna de hoop opgaven. De ademhaling ging nog moeizaam en hij heeft een aantal uren extra zuurstof gekregen, maar om 10 uur was het stabiel en mocht hij uit de couveuse en zonder zuurstof. De ouders (een jong stel, beiden 23 jaar) waren zeer trots!

Later op de dag waren er nog 2 bevallingen, die gelukkig goed verliepen!

In de volgende nacht werd ik gebeld door de verloskundige. Ik was al onderweg toen ze weer belde waar ik bleef, er was haast bij! Ik dacht er zijn zeker weer 2 moeders die moeten bevallen, had onderweg al handschoenen aangetrokken. Maar in de kliniek aangekomen zag ik Piet zitten bij de reanimatietafel..met het kindje wat de dag ervoor geboren was! Hij was gestopt met ademen, Piet had hem net gereanimeerd en daardoor was hij weer gaan ademen. Maar dat ging heel erg moeizaam, een aantal keren per minuut stokte zijn ademhaling en het zuurstofgehalte in zijn bloed was erg laag (rond de 50%, moet boven de 90% zijn). Als zijn ademhaling stokte, moesten we zijn borstje (flink hard) prikkelen, anders duurde het lang voordat hij weer bijtrok. Toen het 11 uur was vroeg ik aan de verloskundige of zij even bij het kindje kon zitten zodat ik even wat kon gaan eten, vanaf 5 uur had ik bij hem gezeten en met hem bezig geweest. Toen ik na een uurtje terugkwam, hoorde ik dat hij overleden was, een half uurtje nadat ik weggegaan was! Ik kon het bijna niet geloven, ook omdat ik daar (bewust?) niet aan gedacht heb, maar onderweg alleen maar hoopte dat zijn zuurstofgehalte hoog zou zijn. Snel naar de verloskamer gegaan en daar trof ik de ouders, zeer verdrietig allebei. Ze stonden verslagen naar hun kindje te kijken en de moeder huilde heel klaaglijk, echt hartverscheurend! Ik kon me dan ook niet inhouden, waarna de ouders zeiden: dankjewel voor de goede zorg, je hebt zo je best gedaan. Dat vond ik nog het moeilijkste, het was zeker waar maar zij zijn hun kindje kwijt! De verloskundige stond ook met tranen in haar ogen, ze vertelde later dat het voor het eerst was dat ze een kindje zag overlijden. Ze heeft wel een aantal keren tegen me gezegd: "Thera, the baby is gone.." Ik heb het er echt heel moeilijk mee gehad, en nog.. Het is ook zo tegenstrijdig, het ene kindje word letterlijk weggegooid, is niet gewenst; en nu een kindje waar we 2 nachten voor zijn leven gevochten hebben en waar zijn ouders zo gelukkig mee waren, overlijdt.. 

Die dag zelf hebben we niet veel tijd gehad om het te verwerken. Er was een zwangere vrouw die moest bevallen, maar ze kon nog niet naar de verloskamer komen omdat het overleden kindje daar lag en de ouders waren op vervoer aan het wachten. Tot half 12 's avonds zijn we zaterdag in de verloskamer bezig geweest omdat er 2 bevallingen waren! De eerste was ook weer een moeizame bevalling, het kindje was een 'sterrenkijkertje' en had een slechte start (was slap, wat blauw en huilde niet). Nadat we hem op zijn kop hielden, in zijn gezichtje bliezen, op zijn billen getikt en aan de onderkant van zijn voetje (niet bepaald zacht) 'geschraapt' hadden, ging hij flink huilen. Ik vergeet de blik van de verloskundige nooit meer.. we keken elkaar meteen aan, ze straalde en ik ook volgens mij! De andere bevalling was heel mooi en verliep erg snel, het was het 3de kindje van deze moeder. 

Een zware dag, met ook dankbaarheid voor de 2 nieuwe levens, maar vooral met verdriet om het jongetje wat maar 2 dagen heeft mogen leven. 

Zondag was het thema op de zondagsschool: "Jesus loves the little children, all the children of the world!" (Jezus houdt van alle kleine kinderen, van de hele wereld!). We lieten de kids een wereldbol en 8 poppetjes inkleuren, 7 poppetjes voor om de wereldbol heen en nog een extra poppetje die we op een heel goot vel, met een hele grote wereldbol hebben geplakt! Het eindresultaat is erg leuk! Pita kwam met het idee om het in de kerk te hangen, hij krijgt dus een mooi plekje:). 

Mike :D

het individuele werkje

de grote versie, bijna af..

Maandag geknutseld met het Holiday Program, lampionnen gemaakt voor de lampionnenoptocht met Oud & Nieuw!  

'mijn' lampionnen van de Action!

Met Miranda een huisbezoek gedaan bij Ronald, een jongen die hier op school zit! Hij woont met zijn oma en een zusje, maar is ook regelmatig bij zijn tante die vlakbij woont. Zij ouders zijn beiden overleden toen hij 4 jaar was. De hoofdmeester van Noah's Ark was ook mee, onder andere om te vertalen. Zijn oma rende snel terug naar het huis toen ze ons zag en pakte snel een bankje waar we op konden gaan zitten. Ze knielde neer en zei dat ze een gift had willen geven, maar de haan was net dood gegaan! Wat lief zeg, maar stiekem vonden we het niet heel erg dat de haan net dood was gegaan! ;-)

Ronald met zijn vrienden en oma

Ronald met zijn hond: Simba 'the fighter'

Dinsdag kwam er een mooi kindje op het consultatiebureau, wat ook 2 extra pinkjes had! Deze waren ook afgebonden en zouden er bijna af gaan vallen.. 

"Oud & nieuw" in Oeganda! Dat betekent: 

* meer dan 2000 oliebollen bakken!! (gewone, met ananas, met krenten, met banaan en met appel..) 

ik heb een uurtje geholpen met tellen

 * ruim 200 ballonnen blazen! wat gediend heeft als vuurwerk! :))

* sterretjes na 12uur!

Vandaag met Pita meegeweest naar het Internationale ziekenhuis in Kampala. Daar ligt een kindje van ons aan de zuurstof. Ze had een longontsteking en meer zorg nodig dan ze hier in de kliniek kunnen geven, dus nu ligt ze sinds 4 dagen geleden in dat ziekenhuis. Ze hebben bloed afgenomen en toen bleek dat het kleine meisje aids heeft. Dat verklaarde meteen waarom ze zo ziek was, want je afweersysteem is dan veel slechter. Gelukkig was ze wat vrolijk, zag ze er beter uit dan vorige week en er kon een lachje af! 1 van de nurses van Noah's Ark is er dag en nacht bij, buiten de medische zorg om krijg je als patiënt geen zorg!

Roberta (3 maanden): "wat zit er nu weer aan mijn hand.."

 We waren net voor de lunch weer thuis: weer oliebollen! Geen straf.. :))

...ook niet voor Margaret!

~ de 'living-room' ~

Nogmaals, de beste wensen!

En tot nu toe iedereen bedankt voor de leuke reactie's via de blog, via Fb, via de mail en via WhatsApp!

Liefs,

Thera